📚Αν θέλεις να θυμηθείς πότε ένας
αριθμός λέγεται πρώτος, μπορείς να το διαβάσεις εδώ...

Image credit: Michael Jay Berlin via Shutterstock
Πολλές φορές, χρειάζεται να
ελέγξουμε αν ένας αριθμός n
είναι
πρώτος. Μια βασική διαδικασία είναι η δοκιμαστική διαίρεση, δηλαδή
να ελέγξουμε αν ο αριθμός n είναι
πολλαπλάσιο κάποιου αριθμού από το 2 έως και το \(\sqrt{n}\).
Απαραίτητα εδώ είναι τα κριτήρια διαιρετότητας.
Παραδείγματα:
✅Θέλουμε να εξετάσουμε αν ο
αριθμός 169 είναι πρώτος. Αρκεί να ελέγξουμε αν το 169 είναι πολλαπλάσιο
κάποιου αριθμού από το 2 έως και το \(\sqrt{169}=13\).
Το 2 δεν διαιρεί το 169.
Το 3 δεν διαιρεί το 169.
Ομοίως, το 4, το 5, το 6, το 7,
το 8, το 9, το 10, το 11 και το 12 δεν διαιρούν το 169.
Το 13 διαιρεί το 169.
Άρα το 169 δεν είναι πρώτος αριθμός.
✅Θέλουμε να εξετάσουμε αν ο
αριθμός 51 είναι πρώτος. Επειδή 49<51 δηλαδή \(7<\sqrt{51}\), αρκεί να ελέγξουμε αν το 51 είναι πολλαπλάσιο
κάποιου αριθμού από το 2 έως και το 7.
Το 2 δεν διαιρεί το 51.
Το 3 διαιρεί το 51.
Άρα το 51 δεν είναι πρώτος αριθμός.
✅Θέλουμε να εξετάσουμε αν ο
αριθμός 113 είναι πρώτος. Επειδή 100<113 δηλαδή \(10<\sqrt{113}\), αρκεί να ελέγξουμε αν το 113 είναι πολλαπλάσιο
κάποιου αριθμού από το 2 έως και το 10.
Βρίσκουμε ότι κανένας από τους αριθμούς
2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10 δεν διαιρεί το 113.
Άρα το 113 είναι πρώτος αριθμός.
💡Η μέθοδος της δοκιμαστικής
διαίρεσης μπορεί να εφαρμοστεί πιο αποτελεσματικά αν είναι γνωστοί όλοι οι
πρώτοι αριθμοί μέχρι και το \(\sqrt{n}\). Για παράδειγμα, για να ελέγξουμε αν ο
113 είναι πρώτος, αρκεί να ελέγξουμε αν διαιρείται μόνο από το 2, το 3, το 5
και το 7.
🚩Για πολύ μεγάλους αριθμούς, η
μέθοδος αυτή γίνεται πολύ αργή και μη πρακτική, γιατί το πλήθος των πιθανών
παραγόντων του n
αυξάνεται
ραγδαία καθώς αυξάνεται ο n. Για
την ακρίβεια, το πλήθος των πρώτων αριθμών μικρότερων του \(\sqrt{n}\)
είναι της τάξης \(\frac{\sqrt{n}}{ln(\sqrt{n})}\). Για τον έλεγχο πολύ μεγάλων αριθμών, έχουν
αναπτυχθεί διάφοροι αλγόριθμοι που τρέχουν σε υπολογιστικά συστήματα.
🔍Διάβασε εδώ περισσότερα γύρω από τους πρώτους αριθμούς.

![Πρώτος καλείται ένας φυσικός αριθμός που διαιρείται μόνο με το 1 και τον εαυτό του. Για παράδειγμα οι αριθμοί 2, 3, 11, 17 είναι πρώτοι. Ένας αριθμός που δεν είναι πρώτος καλείται σύνθετος. Για παράδειγμα, ο αριθμός 9 είναι σύνθετος, αφού εκτός της μονάδας και του εαυτού του έχει διαιρέτη και το 3. Επειδή το 1 έχει μόνο έναν διαιρέτη (το 1, που είναι και ο εαυτός του), δεν είναι ούτε πρώτος ούτε σύνθετος αριθμός. Το 2 είναι ο μοναδικός άρτιος πρώτος, ενώ όλοι οι υπόλοιποι πρώτοι αριθμοί είναι περιττοί. Μπορούμε να βρούμε όλους τους πρώτους αριθμούς με ένα «κόσκινο»: Το κόσκινο του Ερατοσθένη κρατάει όλους τους σύνθετους αριθμούς και αφήνει να περάσουν όλοι οι πρώτοι. Για να βρούμε τους πρώτους αριθμούς, εργαζόμαστε ως εξής: 1. Αφήνουμε απέξω το 1 (είπαμε: δεν είναι ούτε πρώτος, ούτε σύνθετος). 2. Παίρνουμε τον επόμενο αριθμό (το 2). Τον κρατάμε και σβήνουμε όλα τα πολλαπλάσιά του. 3. Παίρνουμε τον επόμενο άσβηστο αριθμό (το 3). Τον κρατάμε και σβήνουμε όλα τα πολλαπλάσιά του (όσα δεν έχουν σβηστεί από πριν, ως πολλαπλάσια του 2). 4. Παίρνουμε τον επόμενο άσβηστο αριθμό (το 5). Τον κρατάμε και σβήνουμε όλα τα πολλαπλάσιά του (όσα έχουν σβηστεί από πριν). 5. Παίρνουμε τον επόμενο αριθμό που έμεινε (το 7). Τον κρατάμε και σβήνουμε όλα τα πολλαπλάσιά του (όσα δεν είναι σβησμένα από πριν). Με τον ίδιο τρόπο συνεχίζουμε για πάντα (αφού οι αριθμοί δεν τελειώνουν ποτέ)! Αν όμως θέλουμε να βρούμε τους πρώτους αριθμούς μέχρι το 120 (όπως κάνουμε τώρα), δεν χρειάζεται να προχωρήσουμε παραπάνω από το 7, αφού... ...οι αριθμοί που έχουν μείνει, (αυτοί που είναι μέσα στα κυκλάκια) είναι οι πρώτοι αριθμοί. Οι πρώτοι αριθμοί μέχρι το 120 δίνονται παρακάτω: 2, 3, 5, 7, 11, 13, 17, 19, 23, 29, 31, 37, 41, 43, 47, 53, 59, 61, 67, 71, 73, 79, 83, 89, 97, 101, 103, 107, 109, 113. Γεννάται λοιπόν το ερώτημα: Πόσοι είναι οι πρώτοι αριθμοί; Την απάντηση έδωσε ο Ευκλείδης στα Στοιχεία (πρόταση ΙΧ.20) που αποδεικνύει ότι το πλήθος τους είναι άπειρο. Η απόδειξη παραφράζεται εδώ και είναι η εξής: Εξετάστε οποιαδήποτε πεπερασμένη λίστα πρώτων αριθμών \(p_1, p_2 , ..., p_n\). Θα αποδειχθεί, ότι υπάρχει τουλάχιστον ένας πρόσθετος πρώτος αριθμός, που δεν υπάρχει στη λίστα. Έστω \(P\) το γινόμενο όλων των πρώτων αριθμών στη λίστα, δηλ. \[P =p_1 \cdot p_2 \cdot ... \cdot p_n\]. Ας είναι \(q = P + 1\). Τότε ο \(q\) είναι είτε πρώτος ή όχι: • Εάν ο \(q\) είναι πρώτος, τότε υπάρχει τουλάχιστον ένας ακόμη πρώτος, που δεν περιλαμβάνεται στη λίστα. • Εάν ο \(q\) δεν είναι πρώτος, τότε κάποιος πρώτος παράγοντας \(p\) διαιρεί τον \(q\). Εάν αυτός ο παράγοντας \(p\) ήταν στη λίστα μας, τότε θα διαιρούσε το \(P\) (αφού το \(P\) είναι το γινόμενο κάθε αριθμού στη λίστα). Αλλά ο \(p\) διαιρεί επίσης το \(P + 1 = q\), όπως μόλις αναφέρθηκε. Εάν ο \(p\) διαιρεί το P και το q, τότε το p πρέπει επίσης να διαιρεί τη διαφορά των δύο αριθμών, που είναι \( (P + 1) - P = 1\). Δεδομένου ότι κανένας πρώτος αριθμός δεν διαιρεί το \(1\), ο \(p\) δεν μπορεί να είναι στη λίστα. Αυτό σημαίνει, ότι υπάρχει τουλάχιστον ένας ακόμη πρώτος αριθμός πέραν εκείνων της λίστας. Αυτό αποδεικνύει, ότι για κάθε πεπερασμένη λίστα πρώτων αριθμών, υπάρχει ένας πρώτος αριθμός, που δεν βρίσκεται στη λίστα. Άρα οι πρώτοι αριθμοί είναι άπειροι στο πλήθος. Η απόδειξη αυτή του Ευκλείδη θεωρείται από τις κομψότερες αποδείξεις στην ιστορία των μαθηματικών. Πρώτος καλείται ένας φυσικός αριθμός που διαιρείται μόνο με το 1 και τον εαυτό του. Για παράδειγμα οι αριθμοί 2, 3, 11, 17 είναι πρώτοι. Ένας αριθμός που δεν είναι πρώτος καλείται σύνθετος. Για παράδειγμα, ο αριθμός 9 είναι σύνθετος, αφού εκτός της μονάδας και του εαυτού του έχει διαιρέτη και το 3. Επειδή το 1 έχει μόνο έναν διαιρέτη (το 1, που είναι και ο εαυτός του), δεν είναι ούτε πρώτος ούτε σύνθετος αριθμός. Το 2 είναι ο μοναδικός άρτιος πρώτος, ενώ όλοι οι υπόλοιποι πρώτοι αριθμοί είναι περιττοί. Μπορούμε να βρούμε όλους τους πρώτους αριθμούς με ένα «κόσκινο»: Το κόσκινο του Ερατοσθένη κρατάει όλους τους σύνθετους αριθμούς και αφήνει να περάσουν όλοι οι πρώτοι. Για να βρούμε τους πρώτους αριθμούς, εργαζόμαστε ως εξής: 1. Αφήνουμε απέξω το 1 (είπαμε: δεν είναι ούτε πρώτος, ούτε σύνθετος). 2. Παίρνουμε τον επόμενο αριθμό (το 2). Τον κρατάμε και σβήνουμε όλα τα πολλαπλάσιά του. 3. Παίρνουμε τον επόμενο άσβηστο αριθμό (το 3). Τον κρατάμε και σβήνουμε όλα τα πολλαπλάσιά του (όσα δεν έχουν σβηστεί από πριν, ως πολλαπλάσια του 2). 4. Παίρνουμε τον επόμενο άσβηστο αριθμό (το 5). Τον κρατάμε και σβήνουμε όλα τα πολλαπλάσιά του (όσα έχουν σβηστεί από πριν). 5. Παίρνουμε τον επόμενο αριθμό που έμεινε (το 7). Τον κρατάμε και σβήνουμε όλα τα πολλαπλάσιά του (όσα δεν είναι σβησμένα από πριν). Με τον ίδιο τρόπο συνεχίζουμε για πάντα (αφού οι αριθμοί δεν τελειώνουν ποτέ)! Αν όμως θέλουμε να βρούμε τους πρώτους αριθμούς μέχρι το 120 (όπως κάνουμε τώρα), δεν χρειάζεται να προχωρήσουμε παραπάνω από το 7, αφού... ...οι αριθμοί που έχουν μείνει, (αυτοί που είναι μέσα στα κυκλάκια) είναι οι πρώτοι αριθμοί. Οι πρώτοι αριθμοί μέχρι το 120 δίνονται παρακάτω: 2, 3, 5, 7, 11, 13, 17, 19, 23, 29, 31, 37, 41, 43, 47, 53, 59, 61, 67, 71, 73, 79, 83, 89, 97, 101, 103, 107, 109, 113. Γεννάται λοιπόν το ερώτημα: Πόσοι είναι οι πρώτοι αριθμοί; Την απάντηση έδωσε ο Ευκλείδης στα Στοιχεία (πρόταση ΙΧ.20) που αποδεικνύει ότι το πλήθος τους είναι άπειρο. Η απόδειξη παραφράζεται εδώ και είναι η εξής: Εξετάστε οποιαδήποτε πεπερασμένη λίστα πρώτων αριθμών \(p_1, p_2 , ..., p_n\). Θα αποδειχθεί, ότι υπάρχει τουλάχιστον ένας πρόσθετος πρώτος αριθμός, που δεν υπάρχει στη λίστα. Έστω \(P\) το γινόμενο όλων των πρώτων αριθμών στη λίστα, δηλ. \[P =p_1 \cdot p_2 \cdot ... \cdot p_n\]. Ας είναι \(q = P + 1\). Τότε ο \(q\) είναι είτε πρώτος ή όχι: • Εάν ο \(q\) είναι πρώτος, τότε υπάρχει τουλάχιστον ένας ακόμη πρώτος, που δεν περιλαμβάνεται στη λίστα. • Εάν ο \(q\) δεν είναι πρώτος, τότε κάποιος πρώτος παράγοντας \(p\) διαιρεί τον \(q\). Εάν αυτός ο παράγοντας \(p\) ήταν στη λίστα μας, τότε θα διαιρούσε το \(P\) (αφού το \(P\) είναι το γινόμενο κάθε αριθμού στη λίστα). Αλλά ο \(p\) διαιρεί επίσης το \(P + 1 = q\), όπως μόλις αναφέρθηκε. Εάν ο \(p\) διαιρεί το P και το q, τότε το p πρέπει επίσης να διαιρεί τη διαφορά των δύο αριθμών, που είναι \( (P + 1) - P = 1\). Δεδομένου ότι κανένας πρώτος αριθμός δεν διαιρεί το \(1\), ο \(p\) δεν μπορεί να είναι στη λίστα. Αυτό σημαίνει, ότι υπάρχει τουλάχιστον ένας ακόμη πρώτος αριθμός πέραν εκείνων της λίστας. Αυτό αποδεικνύει, ότι για κάθε πεπερασμένη λίστα πρώτων αριθμών, υπάρχει ένας πρώτος αριθμός, που δεν βρίσκεται στη λίστα. Άρα οι πρώτοι αριθμοί είναι άπειροι στο πλήθος. Η απόδειξη αυτή του Ευκλείδη θεωρείται από τις κομψότερες αποδείξεις στην ιστορία των μαθηματικών.](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_POBYezeTX1QFcu2kdkg8WeD6GFxphFv3Rtswmw7ANo2PC0QnVvSIvN8pdN_PrGLMjKz9nPzRgPoCR8x7NJZXfsIff30zd-E8NpaKXXm6Ms6YFDcMKmnG8an1JyBtjpSH1J6Fg4OCCkvDBamkuNDLe_HOfFr9YVxngoltl2dYqY1O4xDwZg6nJIK8WG2I/w334-h400-rw/%CE%A4%CE%BF%20%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%BF%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE%95%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%83%CE%B8%CE%AD%CE%BD%CE%B7.png)




















