Αθήνα, 1929. Ο μαθηματικός Στέφανος Κανταρτζής βρίσκεται νεκρός στο δωμάτιό του. Ο επιστήθιος φίλος του, επίσης μαθηματικός, Μιχαήλ Ιγερινός, καλείται για να αναγνωρίσει το πτώμα. Όρθιος μπροστά στο νεκρό φίλο του, ο Ιγερινός αναπολεί τα κάπου τριάντα χρόνια της γνωριμίας τους: την πρώτη τους συνάντηση σ' ένα μαθηματικό συνέδριο το 1900, τις παρέες τους με τις αβάν γκαρντ της παρισινής διανόησης, τις περιπλανήσεις τους στο Παρίσι της Μπελ Επόκ, τους Βαλκανικούς Πολέμους, το Διχασμό, τη Μικρασιατική Καταστροφή. Θυμάται τις θυελλώδεις μαθηματικές τους διαφωνίες, τους έρωτές τους, τις πολεμικές τους περιπέτειες. Ο ήχος μιας ρομβίας τον επαναφέρει στο παρόν. Το ερώτημα είναι επιτακτικό: Ποιος σκότωσε τον Στεφανο Κανταρτζή, και κυρίως γιατί τον σκότωσε;
Μια αστυνομική περιπέτεια με έντονο μαθηματικό άρωμα, τα "Πυθαγόρεια εγκλήματα" του Τεύκρου Μιχαηλίδη αφηγούνται ένα φανταστικό έγκλημα με φόντο ένα αληθινό, σημαντικό φιλοσοφικό και μαθηματικό πρόβλημα.
Εκτιμώ πολύ τον Τεύκρο Μιχαηλίδη ως συγγραφέα. Είναι υπέροχος. Έχω διαβάσει κάποια μικρά του αστυνομικά διηγήματα σε συλλογικά έργα. Τον έχω δει, ως συμμετοχή επίσης, στο εξαιρετικό "Έτερος εγώ", στην πρώτη ταινία, που καθιέρωσε τον εκπληκτικό Τσαφούλια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧριστός Ανέστη Φωτεινή μου από καρδιάς.
Το έχω διαβάσει! Είναι πράγματι αξιόλογο, αλλά το βιβλίο του Τεύκρου Μιχαηλίδη που θα πρότεινα ανεπιφύλακτα είναι "Ο ΜΕΤΟΙΚΟΣ ΚΑΙ Η ΣΥΜΜΕΤΡΙΑ".
ΑπάντησηΔιαγραφή