Ο George Polya (1887-1985), γνωστός στους μαθηματικούς ως
ο «δάσκαλος των δασκάλων», υπήρξε ταυτόχρονα μια μεγάλη φυσιογνωμία στα
ζητήματα της Μαθηματικής Παιδείας και ένας σημαντικός ερευνητής στα Μαθηματικά,
ένας από τους εκπροσώπους της Ουγγρικής Μαθηματικής Σχολής, που διακρίθηκε
ιδιαίτερα τον 20ο αιώνα. Το
έργο του Polya
στη
Μαθηματική Παιδεία αντανακλά τη διαδικασία συνειδητοποίησης, από τον ίδιο, της πορείας
προς την ανακάλυψη που πραγματοποιούσε στις μαθηματικές του εργασίες.
Το βιβλίο του «Πώς να το λύσω»
(1945) παραμένει και σήμερα, 80 χρόνια μετά την πρώτη γραφή του, ένα πολύ
σημαντικό έργο, που επηρεάζει βαθιά όποιον το διαβάζει - και γράφτηκε ακριβώς
γι' αυτό: για να αλλάξει στάσεις, συνήθειες και απόψεις, να συζητήσει σε νέα
βάση παλιές ιδέες, να φέρει στο φως αγνοημένες αντιλήψεις, μοντέλα και
στρατηγικές, που διαμορφώθηκαν «υπόγεια» μέσα σε χιλιάδες χρόνια εξέλιξης της
ανθρώπινης κοινωνίας. Οι «μέθοδοι ανακάλυψης» που προτείνει στο «Πώς να το λύσω»
έχουν μακρά ιστορία, από τον Πάππο μέχρι τον Descartes και τον
Euler, που ο Polya αξιοποιεί διδακτικά.
Πρόκειται, λοιπόν, για μια
Διδακτική προερχόμενη από τις ίδιες τις ρίζες των Μαθηματικών, από τη
συνειδητοποίηση της πορείας προς την ανακάλυψη. Σαν κείμενο διατηρεί τη
ζωντάνια και τη δροσιά ενός ιδιότυπου στυλ. Μοιάζει να απευθύνεται ταυτόχρονα
στο δάσκαλο και στο μαθητή στην πραγματικότητα διαβάζεται από κάθε άνθρωπο με
στοιχειώδεις γνώσεις λυκείου. Είναι ίσως το πιο γνωστό βιβλίο που γράφτηκε για
να δώσει πνοή, να φυσήξει ζωή σ' αυτές τις, απελπιστικά μονότονες και
πληκτικές, σχολικές γνώσεις, δείχνοντάς μας έναν τρόπο να τις «δούμε»
διαφορετικά.
Διαβάστε ακόμη στο "εις το άπειρον":
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου